Het lijkt misschien paradoxaal, maar er is meer moed voor nodig om gelukkig te zijn dan om ongelukkig te zijn. Ongelooflijk veel mensen blijven vastzitten in situaties die hen ongelukkig maken, simpelweg omdat het vertrouwd voelt. Het idee om te veranderen, om werkelijk gelukkig te worden, is vaak beangstigend. Waarom is dat zo? Waarom vrezen we onze eigen vreugde en ons eigen potentieel?
Angst voor het Licht
Nelson Mandela beschreef dit gevoel treffend in zijn inaugurele rede in 1994. Hij citeerde de woorden van Marianne Williamson: "Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn. Onze diepste angst is dat we mateloos krachtig zijn. Het is ons licht, niet onze duisternis, dat ons het meest beangstigt." Deze woorden spreken tot de kern van ons menselijke bestaan. Het is niet de donkerte van ons lijden of onze tekortkomingen die ons werkelijk angst aanjaagt, maar het idee dat we alles zouden kunnen zijn wat we ons ooit hadden voorgesteld – en misschien zelfs nog meer.
Het lijkt gemakkelijker om te berusten in ongeluk, omdat het bekend terrein is. Het voelt veiliger om binnen de grenzen van ons eigen verdriet te blijven dan de sprong te wagen naar iets wat onbekend is, zelfs als dat "iets" geluk zou kunnen zijn. Dit is de ironie van het menselijk bestaan: we zijn vaak banger voor ons eigen licht dan voor onze eigen schaduw.
Waarom Vragen Geluk en Licht Om Moed?
Gelukkig zijn betekent dat je bereid bent om verantwoordelijkheid te nemen voor je leven, voor je keuzes en voor je eigen geluk. Het vraagt moed om jezelf te zien zoals je werkelijk bent, zonder verontschuldigingen, zonder maskers. Geluk vereist dat je stopt met wijzen naar omstandigheden of anderen voor je eigen ontevredenheid, en in plaats daarvan de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen staat van zijn.
Het betekent ook dat je bereid moet zijn om te falen, om risico's te nemen, en om je comfortzone te verlaten. We kiezen vaak voor de veilige weg van ongeluk, omdat geluk ons verplicht om het onbekende tegemoet te treden, om te vertrouwen op ons eigen potentieel, en om de weg naar binnen te volgen – een weg die niet altijd gemakkelijk of zonder pijn is.
De Kracht van Licht
Wat Mandela’s woorden ons ook leren, is dat ons licht niet alleen onszelf dient, maar ook anderen om ons heen. "We worden geboren om de glorie van God die in ons is te manifesteren," zei hij. Wanneer we ons eigen licht omarmen en durven te stralen, geven we anderen onbewust toestemming om hetzelfde te doen. We worden een baken van hoop en inspiratie voor de mensen om ons heen.
Het vraagt een diep gevoel van moed om voor geluk te kiezen in een wereld die vaak het tegenovergestelde biedt. Het vraagt vertrouwen om te geloven dat het beter kan, dat we meer kunnen zijn. Het vraagt moed om ons eigen licht niet alleen te zien, maar ook te omarmen en uit te dragen.
Conclusie
Het is makkelijker om ongelukkig te blijven, om stil te staan in de comfortzone van de pijn die we kennen. Maar er is iets groots en krachtigs in ons, een licht dat erop wacht om te schijnen. Het vraagt moed om dat licht te omarmen en onze angst voor het onbekende te overwinnen. Maar die moed is niet alleen voor onszelf; het is voor de wereld die wacht op het moment dat wij onze ware glorie manifesteren.
Durf jij gelukkig te zijn? Durf jij je eigen licht te omarmen? Zoals Mandela ons herinnert: "Er is niets verlichts aan je klein te maken, zodat andere mensen zich niet onzeker voelen om je heen." Ons licht is bedoeld om te schijnen – laten we die moedige stap zetten en het laten stralen, voor onszelf en voor de wereld om ons heen.
Comments